Η φήμη είναι αληθινή – η Samuel Adams Boston Lager ξεκίνησε ως σπιτική μπύρα. Ζυθοποίησα την πρώτη παρτίδα στην κουζίνα μου το 1984 χρησιμοποιώντας μια συνταγή του προ-προ-προπάππου μου από το 1870. Δύο πράγματα συνέβησαν τότε. Ο ατμός ξεκόλλησε την ταπετσαρία από τους τοίχους, και ερωτεύτηκα τη γεύση αυτής της μπύρας. Σκέφτηκα ότι αν μπορούσα να γεύομαι αυτή τη μπύρα κάθε μέρα για το υπόλοιπο της ζωής μου θα ήμουν ευτυχισμένος άνθρωπος. Αυτό ήταν το κίνητρό μου για να ξεκινήσω την Boston Beer Company. Η τελειοποίηση της διαδικασίας ζυθοποίησης δεν είναι εύκολη όμως, και αντιμετώπισα αρκετά θέματα στην πορεία.
Παρακάτω είναι μερικά από τα πράγματα που έμαθα, και πιστέψτε με, τα έμαθα από τη δύσκολη οδό.
Απολύμανση
Αυτή είναι η σημαντικότερη συμβουλή που μπορώ να σας δώσω. Είναι πραγματικά απαραίτητο να αποστειρώνετε χειρουργικά τους κάδους, τις φιάλες, και οτιδήποτε άλλο έρχεται σε επαφή με τη μπύρα. Ένα ελαφρύ διάλυμμα χλωρίνης και ξέπλυμα με νερό είναι αρκετά. Να είστε σχολαστικοί με την αποστείρωση και η μπύρα σας θα βγει μια χαρά.
Ζωντανή μαγιά
Πάντα βεβαιώνομαι ότι η μαγιά είναι ζωντανή πριν ακόμη ξεκινήσω τη ζυθοποίηση. Ο καλύτερος τρόπος να το διαπιστώσετε είναι να προσθέσετε λίγο χλιαρό νερό και μια ιδέα λευκή ζάχαρη για να ενυδατωθεί. Αν η μαγιά είναι ζωντανή, θα δείτε να σχηματίζει φυσαλίδες και αφρό.
Ποιοτικά συστατικά
Αυτό ισχύει τόσο για τους ερασιτέχνες ζυθοποιούς όσο και για τις μεγάλες ζυθοποιίες. Όσο πιο ποιοτικά υλικά χρησιμοποιείτε, τόσο καλύτερη θα γίνει η μπύρα σας. Όταν έφτιαξα την πρώτη Samuel Adams στο σπίτι ήταν δύσκολο να βρει κανείς καλές πρώτες ύλες και έπρεπε να ψάξω πολύ. Σήμερα υπάρχουν πολλοί και εξαιρετικοί προμηθευτές καλών υλικών.
Ζάχαρη στην εμφιάλωση
Προσέχετε πόση ζάχαρη προσθέτετε κατά την εμφιάλωση. Συχνά θα έχετε μικρές περιπέτειες όπως μερικές δικές μου που τα μπουκάλια είτε έσκαγαν είτε η μπύρα ξεχείλιζε από την πολλή ζάχαρη που είχα προσθέσει. Είναι πάντα πειρασμός να προσθέσετε περισσότερη. Το καλύτερο που μπορεί να σας συμβεί σε τέτοια περίπτωση είναι να μετατραπούν τα μπουκάλια σε συντριβάνια, με τη μπύρα να αφρίζει και να ξεχειλίζει ώσπου να μην μείνει σχεδόν τίποτε στο μπουκάλι. Η χειρότερη περίπτωση είναι να αποκτήσετε χειροβομβίδες των 500ml. Θα ακούτε τα μπουκάλια να σκάνε και θα εύχεστε να τα είχατε αποθηκεύσει σε κείνο το κλειστό ντουλάπι στην αποθήκη ή το υπόγειο του σπιτιού σας. Εδώ η απόφαση που έχετε να πάρετε είναι δύσκολη. Θα αφήσετε να σκάσουν όλα τα μπουκάλια και θα καθαρίσετε την ακαταστασία στο τέλος, ή θα τα πλησιάσετε με γενναιότητα με το ανοιχτήρι στο χέρι και θα τα ανοίξετε ένα-ένα; Έτσι θα αποφύγετε την μεγαλύτερη ακαταστασία, όμως διατρέχετε πραγματικό κίνδυνο να σκάσουν στα χέρια σας. Στην περίπτωση αυτή προτείνω να περιμένετε για μία περίπου εβδομάδα ώσπου να σκάσουν όλα τα μπουκάλια και ύστερα να καθαρίσετε τη μπύρα που έχει χυθεί. Θέλει περισσότερη δουλειά, αλλά είναι πολύ πιο ασφαλές.
Ο βρασμός του γλεύκους
Βεβαιωθείτε ότι έχετε την άδεια της συντρόφου σας πριν ξεκινήσετε να βράζετε το γλεύκος. Ενθουσιασμένος καθώς ήμουν με την πρώτη μου ζυθοποίηση δεν παρατήρησα ότι ο ατμός από το βρασμό ξεκόλλησε την ταπετσαρία από τον τοίχο της κουζίνας, το παρατήρησε όμως η γυναίκα μου. Παρότι αυτή η συμβουλή δεν είναι δυνατό να επηρεάσει την ποιότητα της μπύρας σας, σίγουρα θα επηρεάσει την ποιότητα του χώρου που ζείτε.